Montaż: OKŁADZINA CERAMICZNA NA BALKONIE

Żeby tradycji stało się zadość, najpierw legenda :) Również tradycyjnie, w nawiasach mój wybór chemii Rotberg.

1. Podłoże konstrukcyjne
2. Grunt głęboko penetrujący (R42) - masa kontaktowa
3. Masa samopoziomująca (R32)
4. Folia w płynie (R44)
5. Klej odkształcalny (R26)
6. Fuga elastyczna (R51) + płytki

 Jakie jest idealne nachylenie warstw balkonu? Optymalnie wynosi 2-2,5% i należy kształtować je już na poziomie płyty stropowej. Uzyskuje się je poprzez wykonanie na niej warstwy spadkowej z masy samopoziomującej (R32) ułożonej na warstwie kontaktowej z tej samej masy, z dodatkiem gruntu głęboko penetrującego (R42). Ukształtowanie spadku już na poziomie płyty nośnej umożliwi nam zachowanie stałej grubości we wszystkich pozostałych warstwach balkonu.

W szczeliny dylatacyjne wciskamy polipropylenowy sznur dylatacyjny, stanowiący oparcie dla izolacji. Na otwartych krawędziach balkonu, na warstwie jastrychu, śrubami na plastikowych dyblach mocuje się poziom obróbki blacharskiej.

W podłożu osadza się ją przy użyciu uszczelniacza poliuretanowego. Na krawędziach zamkniętych, w styku z elementami obudowy balkonu, warstwa jastrychu musi być oddylatowana od elementów pionowych.

Następnie na powierzchnię nakładamy izolację przeciwwodną - naprawdę dobrą folię w płynie Rotberg R44.

W linii na styku jastrychu ze ścianą budynku oraz w linii obróbki blacharskiej, w warstwę izolacji wklejamy taśmę uszczelniającą.

Posadzka na balkonie musi być mrozoodporna i antypoślizgowa!

Balkony są narażone na bardzo duże wahania temperatur, dlatego zalecam stosowanie elastycznego kleju odkształcalnego (R26). Ze względu na obróbkę blacharską pierwszy rząd płytek powinien być natomiast zamocowany za pomocą uszczelniacza poliuretanowego.

Do spoinowania płytek na balkonach służy elastyczna, wodoodporna fuga.

A wydawałoby się, że płytki na balkon to nic takiego... :)