Dziś odrobina teorii… Skoro tak często obcujemy z płytkami ceramicznymi, proponuję cofnąć się parę tysięcy lat wstecz, żeby w wielkim skrócie poznać ich historię. J
Na początek przenosimy się do starożytnej Mezopotamii, gdzie już w V tysiącleciu p.n.e. upiększano ściany świątyń kolorowymi stożkami. Co ciekawe, spełniały one rolę nie tyle ozdoby, co chłodziły wnętrza. Na taki luksus mogli sobie pozwolić jednak tylko zamożni obywatele
Do Europy płytki ceramiczne dotarły znacznie później, bo dopiero w późnym średniowieczu. Najmodniejsze w tym okresie były dwa kierunki we wzornictwie – pierwszy z nich, stosowany głównie na posadzkach, wykorzystywał geometryczne bryły i żywą kolorystykę, drugi charakteryzował się barwami niebiesko-białymi.
Malarstwo na płytkach szybko dorobiło się statusu sztuki i pewnie byłoby tak dalej, gdyby nie rozpoczęcie w XIX wieku w Wielkiej Brytanii ich masowej produkcji. Za sprawą rewolucji industrialnej ceny poszły w dół, więc i wnętrza mieszkalne zaczęły wyglądać zupełnie inaczej.
Skoro już wiemy, że płytki ceramiczne towarzyszą nam od zarania cywilizacji, pora na część praktyczną! J
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz